Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

Pochodzą z różnych stron Europy i kraju.
Łączy je przeznaczenie i aktualne miejsce pobytu , jakim jest Bydgoszcz.


Zacne i dość cenne pianino koncertowe, znanej berlińskiej firmy .

http://forum.mlingua.pl/showthread.php?t=458

Nr. pianina 115486
Rok prod. ok. 1890.
Sprawne , wymagające strojenia.





Skrzypce .
Prawdopodobnie wyprodukowane w Polsce , na przełomie XIX I XX W.





Instrumenty te są własnością kolegi , który odziedziczył je po rodzicach i dziadkach.
Wymagają troskliwej renowacji.

Włoski akordeon firmy Soprani.
Wyprodukowany w latach 40 \ 50 ub. W.



Jest własnością kolekcjonera zabytków, pana Henryka, od niedawna mieszkańca Bydgoszczy.



Pan Henryk zagrał mi kilka znanych szlagierów.
Akordeon brzmi wspaniale .



Być może, że klawisze klawiatury pokryte są kością słoniową a widoczne zdobienia i napisy wykonano z masy perłowej.



Może ktoś z forumowiczów jest w posiadaniu innych starych instrumentów ?

Tak na marginesie Twojej wypowiedzi ad. pokrycia klawiszy kością słoniową. Typowy zabieg marketingowy z przełomu wieków XIX/XX. Klawisze pianin, akordeonów kryto płytkami wykonanymi z kości słoniowej. Zwykle, po latach, przyjmowały one barwę szaro-żółtą. W epoce uznawano wyposażenie klawiszy w ten cenny dodatek jako szczyt trwałości, piękna i ekskluzywności.
Kiedy byłem jeszcze luntrusem z Wilczaka, brałem lekcje gry na pianinie wyposażonym w okładziny klawiatury tego typu. W dotyku nieprzyjemne, klawisz wchodzący zbyt płytko, o nieciekawym kolorze ale....... z kości słoniowej. Słowem miód, cud mieszczańskiej megalomanii. Po naszemu "dulszczyzna"

Wracając do meritum, mam pewien ważny dla mnie instrument. Jest to mandolina mojej babci Heleny, wykonana w roku 1903, która wisi na ścianie pokoju. Przywieziona z Dortmundu. Została mam nadzieję na wieki, jako pamiątka rodzinna.

Ja miałem po dziadku przedwojenne banjo gitarowe ale zostało sprzedane. Z tego co pamiętam dziadek mówił na to bandolina.