W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku, most został zniszczony. Rok później przeprawę całkowicie rozebrano i w jej miejscu wzniesiono drogowy most drewniany. Kolej z Koronowa kursowała tylko do Czyżkówka. Pod koniec 1940 r. Niemcy zbudowali również drewniany most kolejowy dla potrzeb kolei wąskotorowej. W takim kształcie przeprawa funkcjonowała także w latach powojennych.
W 1954 roku most odbudowano na podstawie projektu inż. Lecha Wanglera. Był to most drogowy z dwoma pasami ruchu i chodnikami dla pieszych, którym odbywał się ruch tranzytowy w kierunku Piły i Szczecina. Nawierzchnię drogową wykonano z kostki granitowej. Stojący obok most kolejowy rozebrano pod koniec lat 60. XX w. po likwidacji kolei wąskotorowej Bydgoszcz-Koronowo.
W 2002 roku w sąsiedztwie został wybudowany nowy most św. Antoniego, który przejął ruch z jednego pasma ulicy Grunwaldzkiej.
W latach 2008-2009 na zlecenie ZDMiKP Bydgoszcz przeprowadzono remont obiektu według projektu mgr inż. Zbigniewa Bartnikowskiego z firmy Trab-Mosty z Gdyni. Polegał on na zwiększeniu nośności mostu oraz zwężeniu jezdni, którym odtąd odbywał się ruch jednokierunkowy. Prace wykonała forma Most Sp. z o.o. z Sopotu.
Konstrukcję nośną stanowi pięć dźwigarów żelbetowych o zmiennej wysokości w rozstawie osiowym 2,25 m, na których ułożono płytę pomostu. Most składa się z trzech przęseł o rozpiętościach: 9 m – skrajne i 34 m – środkowe. Oś mostu krzyżuje się ukośnie z osią Kanału Bydgoskiego (kąt 48º). Podporami skrajnymi są betonowe przyczółki, a środkowymi – filary żelbetowe posadowione na palach. Nośność obiektu wynosi 42 tony.