Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

Ulica Mazowiecka.
Myślę, że warto założyć wątek poświęcony tej szarej i nie rzucającej się w oczy ulicy. Niebawem będzie miała ona swój nowy kawałek historii, gdyż po ponad 120 latach istnienia zostanie przedłużona do Gdańskiej. Załączam mapkę przebudowy. Wtedy wzrośnie rola ulicy w ruchu samochodowym w tym rejonie.
Mazowiecka została umieszczona na planach jeszcze bez nazwy w czasie gdy planowano nowe dzielnice w pobliżu nowopowstałej linii kolejowej. Już wtedy zaniedbano połączenia z rejonu kolei ulicami z Gdańską uznając, że wszyscy z dworca będą zmierzać wyłącznie centrum.
Na początek dwie ciekawostki. Na tej ulicy znajdowała się fabryka solidnych bydgoskich rowerów Millnera. Już przy Pomorskiej znalazłem piękne drewniane drzwi. Tak zaniedbane, że można pomyśleć że należą do barbarzyńców. Dobrze, że nie wzięli ich jeszcze na opał.

Gdy jako młodzian, dowiadywałem się, że dana ulica miała przed wojną inną nazwę, zaczynałem jej używać. Miałem poczucie jakiejś dumy, gdy zamiast mówić np. 'na Hanki Sawickiej', mówiłem 'na Mazowieckiej. Zdziwionym rówieśnikom tłumaczyłem dlaczego... A część starszych osób, słysząc to, zaczynała wspominać lata przedwojenne. (Pierwszą 'starą' nazwą, używaną wtedy przeze mnie był 'Plac teatralny.)

To podobnie jak u mnie w domu cały czas mówi się rondo XXX-lecia, no i tak długo to wałkowano, że sam zacząłem mówić rondo XXX-lecia i później każdemu znajomemu muszę tłumaczyć o co mi chodzi :E

Na Mazowieckiej na rozdzielnicach elektrycznych widnieje jeszcze napis ul. Hanki Sawickiej.

Różne nazwy ulicy na kolejnych planach. Na początku była plan, nie było nazwy. Nazwa Heine występuje tez jako Heyne. Co oznacza ta nazwa z 1941?
W 1945 roku wróciła nazwa Mazowiecka. Nie wiem od kiedy pojawiła się Hanka. Hanka to jakieś nawiązanie do Heine ? Ciężko znaleźć powojenne plany.
Bydziak, mam nadzieję, że mimo Twojej zasady nie używałeś nawy np. ulicy dra Goebbelsa?

Memeler Strasse to Ulica Kłajpedzka - Kłajpeda znajdowała się w granicach Niemiec od 23 marca 1939, kiedy to wymuszono na władzach litewskich scedowanie okręgu na rzesz Rzeszy. Dano jej wtedy niemiecką nazwę Memel.

'Hitlerowskich' nie używałem. Ale np. po ojcu powtarzałem, (nazwa przedwojenna), 'Frankego', (tam najdłużej mieszkał przed wojną), zamiast Marchlewskiego.

Pod numerem 33 znajduje się piękna stara fabryczka. Ciekawe jaka jest jej historia, co produkowała pierwotnie, bo co teraz, to widać na reklamie przy bramie. Nie namierzyłem jej w starych reklamach itp. Może komuś uda się rozwinąć jej historię.

Na temat fabryczki coś jednak znalazłem. W 1946 roku była tu składnica „Chemii”. Działali tu od lipca 1945 roku przez 7 lat. Co było wcześniej? I co później?

Natomiast znajdująca się tam obecnie firma opisuje swoją ponad 100 letnią historię http://www.zooleszcz.pl/firma, tylko nie wiadomo, czy kiedyś też w tym miejscu:
ZOOLESZCZ to firma rodzinna istniejąca od ponad 100lat. Od początku naszej działalności zajmowaliśmy się produkcją akcesoriów dla zwierząt. W ubiegłym stuleciu podstawowymi artykułami były produkowane przez nas uprzęże, uzdy i puszorki dla koni. Z biegiem lat i wraz z postępem technologicznym rynek w/w artykułów zmieniał się i w latach 60-tych wprowadziliśmy do naszej oferty produkty dla zwierząt domowych. Byliśmy jedną z pierwszych firm, która wprowadziła do swojej oferty masową produkcję i sprzedaż smyczy i obroży dla psów i innych zwierząt domowych. I tak jest do dzisiaj (…)
Zbigniew Leszczyński - właściciel

Najprawdopodobniej znajdowała się w tym miejscu stajnia. Firma ZOO LESZCZ posiada 100 letnią tradycję. Na ul. Mazowieckiej jest tam od 2000/2001 roku do dziś.
Zanim firma została przepisana na Zbigniewa Leszczyńskiego, firma nosiła wtedy nazwę RYMARSTWO Lech Leszczyński. Przedtem był jego ojciec Marian Leszczyński. Przed rokiem 2000 firma mieściła się na ulicy Wileńskiej ( róg Wileńskiej a Mazowieckiej). Wcześniej mieściła się na Bocianowie a jeszcze wcześniej okolice Zbożowego Rynku.

Ciekawostkę znajdziemy pod numerem 5. Mianowicie z załączonego zdjęcia wynika, że kiedyś kamienica ta nosiła nr 43. Ale pojęcia nie mam skąd ta zmiana numeracji i kiedy nastąpiła.
Generalna zasada w Polsce to rosnąca numeracja od centrum miasta czyli poczty głównej. Przy czym nieparzyste numery są po lewej stronie. Od tej reguły są jednak wyjątki. Choćby na Starym Fordonie numeracja zorientowana jest na Rynek, a nie na centrum Bydgoszczy co jest podyktowane względami historycznymi. Przecież nikt po 1973 r. nie wpadł na pomysł zmiany numeracji z tego powodu, że zmieniła się przynależność administracyjna miasteczka.
Inną zasadę stosuje się w Niemczech (i do dziś np. część budynków w Szczecinie podlega tym regułom). Tam numeracja rośnie jedną stroną ulicy do jej końca by następnie kolejne numery "wracały" druga stroną ulicy. W ten sposób możemy mieć po jednej stronie budynki o numerach np.: 1, 2 i 3, a naprzeciw 184, 183 i 182. To tylko moje dywagacje, ale może ten nr 43 to jeszcze pamiątka z czasów okupacji albo zaborów? Ktoś potrafi to wyjaśnić...?

Na pytanie, które zadałem powyżej odpowiedział już użytkownik zecer w wątku: viewtopic.php?f=71&t=8006